Żyłam jak każda normalna nastolatka: imprezy, chłopcy, szkoła, przyjaciele. W piątkowe wieczory siadałam i oglądałam ze starszym bratem nudne filmy, które znam już na pamięć. Przyjaciele wyciągali mnie na imprezy, z których wracałam kompletnie pijana. Żyłam według własnych zasad i możecie się dziwić, ale teraz bardzo za tym tęsknie.
Od
dnia, w którym obudziłam się w szpitalu, moje życie zmieniło się
nieodwracalnie. Poinformowano mnie, że miałam ciężki wypadek samochodowy i
ledwo uszłam z życiem. Gdyby tego było mało okazało się, że mam amnezje, a moja
niepamięć sięga aż o rok wstecz.
Załamałam
się? Oczywiście. Z początku ciężko było żyć z poczuciem wielkiej pustki. Ludzie
mówili rzeczy, o których nie miałam pojęcia. Nawet miałam wrażenie, ze coś
przede mną ukrywają. Musiałam dojść do prawdy sama.
Niedługo
po wyjściu ze szpitala, zostałam napadnięta. Od tamtej pory mężczyzna śledził
mnie, obserwował, był dosłownie wszędzie. Miałam wrażenie, że skądś znam ten
łobuzerski, a zarazem piękny uśmiech. Te dołeczki, zielone, wręcz szafirowe
lśniące oczy osłonięte przez długie rzęsy, sposób w jaki się do mnie odzywał,
dotykał mnie. To wszystko już gdzieś widziałam, czułam.
Bałam
się go, przerażał mnie. Jego mroczne tajemnice, wręcz prosiły się o odkrycie. Musiałam
wiedzieć wszystko, nie było nawet innej opcji. Może i z początku to on mnie
nachodził, jednak niedługo potem nasze role się zamieniły. Dowiedziałam się
rzeczy, o których wolałam nie wiedzieć. Zbliżając się do niego na niebezpieczną
odległość, zmieniłam swoje życie. Koniec z samotnymi, nudnymi wieczorami. Teraz
nawet gdybym bardzo chciała, zawsze na miejscu pierwszym będzie coś
ważniejszego. Coś co może nawet ocalić mi życie.
Kim
tak naprawdę jest dla mnie chłopak ? Czego chce ? Co takiego jeszcze mnie czeka
? Jakie mroczne tajemnice kryje moja przeszłość ?
Krew,
mroczne tajemnice, pożądanie, zazdrość, złość, miłość, zaufanie, śmierć,
nienawiść:
to
znajdziecie w moim opowiadaniu „forgotten” (zapomniany).
http://forgotten-harrystyles.blogspot.com/
